Dit is misschien het perfecte moment om hem eens aan jullie voor te stellen.
Ik noem hem Bolleke of Lieveke, de kindjes in de familie zeggen Nonkel Stef, of Nonkie.
Ik zie hem graag en beschouwde het als een compliment aan mijn breikunsten dat hij me dus vroeg om een trui te breien. Dolenthousiast ging ik op zoek naar patronen en garens, waar hij dan uit kon kiezen, en de keuze viel op dit patroon. Bergere de France, heel mooi, maar veeeeeeeel naalden breien he.
De kleur stond ons niet direct aan, en dus ging de zoektocht verder naar een mooie kleur en kwaliteit van garen. Het werd dit.
Een fijne alpacawol van Drops. Mooi hoor, en zacht. Helemaal niet kriebelig zoals wol dat soms kan hebben.
Maar, tot nu toe heb ik nog nooit de moed gehad om aan een heel groot project te beginnen. Het moet niet alleen mooi gelijk gebreid zijn, maar allemaal even groot, of ik heb een korte en een lange mouw!!!
De wol is ook niet de makkelijkste wol waar ik al ooit mee gebreid heb....
Maar zowel wol als patroon zijn echt mooi, dus ik ga er gewoon voor. Het zal alleen een project in etappes worden, met andere, kleine werkjes tussen de verschillende panden in, gewoon omdat anders die prachtige, flessengroene alpacawol mijn oren uit gaat komen tegen de tijd dat die trui af is, en dat zou ik zonde vinden.
De geribbelde boord en een stukje onderkant van het rugpand is al af. Nu de rest nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten