donderdag 3 april 2014

Donderdag veggiedag.... again

Er bestaat werkelijk geen mooiere tijd dan de lente. Zeg ik elk jaar, in de lente. Binnen een paar maand word ik weer verliefd op de zomer, maar momenteel voel ik de lente in elke stap die ik zet, en ik zou het niet anders willen. There is a time for everything, and everything has it's place. Momenteel is het volop tijd om te genieten van de jonge zonnewarmte, van de muziek van de vogels, en het parfum van lentebloemen en de langer wordende avonden.
Ik kijk nu al uit naar de kersenbloesems en de witte vlierbloesemparapluutjes die eraan komen, en ik voel mij een klein kind. Ik genoot met volle teugen van mijn eerste zonnige buitenlunch.
Als ik nu fancy-schmancy zou willen doen, dan noemde ik dit een deconstructed insalata caprese. Jaja, ik kijk soms naar masterchef hoor. Maar ik zal eerlijk zijn: Eigenlijk is het de snelste tomatensalade die ik in elkaar kan boksen, met een heldere dressing van olijfolie en citroensap, met veel peper en een klein beetje chilivlokken, en ik legde er artistiek gescheurde buffelmozarella op (geen enkele mozarella van koeienmelk kan hiertegenop, echt waar, beloofd!!!), en druppelde er nog wat olijfolie over, met artistiek (of haastig) met de hand gescheurde basilicumblaadjes. En helemaal veggie, om in het thema van deze post te blijven. Bon, genoeg afgedwaald, het was dus zalig om voor het eerst buiten in het zonnetje te eten. En het was even zalig om daarna eventjes in het gras van het zonnetje te genieten. Gras onder mijn blote voeten, ik krijg er nooit genoeg van. Echt nooit.
Het is ook zalig weer voor lange wandelingen met Peppie en Kokkie, die genieten ook eindeloos van de lente.



Als ik nu een elfje zou zijn, ik zou echt in een holle wilg willen wonen. Met een uil als bovenbuur.
En de lente is natuurlijk ook een ongelooflijk dankbaar seizoen voor de veggiekoks onder ons. De vorige keer gaf ik mijzelf wat huiswerk. Namelijk: kook de volgende keer een veggie maaltijd die NIET Aziatisch of curry-achtig wordt. Mission accomplished, met een Italiaans geïnspireerde vegetarische frittata.

En hoe maak je hem? Die frittata? Belachelijk gemakkelijk.

Kies je groentjes. Bij mij was het broccoli, tomaat, zoete, puntige paprika, en champignons. Snijd ze in stukjes, en kies de grootte van je stukjes zo dat alles ongeveer gelijktijdig gaar is.

Bak alle groentjes beetgaar in een grote pan. Ik gebruik kokosolie om te bakken, maar je kan ook olijfolie nemen. Kruid royaal af met peper en zout (en wat nootmuskaat).
Voor vier personen neem ik een achttal eitjes, kakelvers, van onze rotverwende kipjes (Die gered zijn uit een legbatterij!!! Als je kippen wil houden, zeker een aanrader, en je kunt je geen dankbaardere kippetjes indenken), die ik allemaal kluts, en ook nog bijkruid met peper, zout, en wat basilicum.
Giet de geklutste eitjes over de groenten, bestrooi met geraspte parmigiano, grana, of een andere Italiaanse kaas (zit veel meer smaak in, voor eenzelfde caloriewaarde), en zet in een voorverwarmde oven van 150 graden. Zorg dat je een pan hebt die in de oven kan. Anders Vet je een ovenschaal lichtjes in, doe daar de groenten in, en giet daar het ei over. Je kan het ei ook mooi gaar krijgen zonder oven, door de frittata voorzichtig om te draaien, maar het ziet er zoveel mooier uit als je het in de oven gaart.
Wanneer het ei mooi gestold is, haal je de pan of ovenschaal uit de oven, en laat een klein beetje afkoelen voor je het in punten snijdt en serveert. Als je teveel hebt, geen paniek. Koude frittata is een perfecte, snelle meeneemlunch (picknick-ideetje, misschien?).
Ik zou zeggen, smakelijk, en geniet nog van het lenteweertje, voor zolang het blijft duren.
Tot de volgende keer maar weer!!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten