Phew
Dat is vooral het gevoel dat ik al een paar dagen heb. We zijn de drukste dagen van het jaar weer door. Dankzij onze kleine wolf voelden ze extra druk aan, want tussen de Kerstwensen door weerklonk er maar al te vaak een "Liam FOEI" of "NEEN", of "blijf daar af!" Hoe graag we ons ventje ook zien, het is een deugniet, met scherpe wolventandjes en een talent voor kattenkwaad. Ge zou het niet zeggen he, als hij zo schoon op schoot ligt.
Maar we zijn er dus door. De tijd om te bloggen ontbrak mij gedurende een weekje. Gelukkig is het mij wel gelukt om tussendoor een beetje te haken en te breien. Mijn wolmandje is bijna af. Alleen nog handvatjes eraan zetten.
Ik moet zeggen het haken met ZtringZ is mij heel goed meegevallen. Normaal wordt een nr 10 of 12 haaknaald aangeraden, maar ik heb een 8 genomen, om een vaster gehaakt mandje te bekomen. Misschien daarom dat het mandje wat smaller wordt naar boven toe, maar dat vind ik eigenlijk wel een leuk effect.
De 23ste en de 24ste moest het haken eventjes wijken voor het koken van een kerstmenu dat eigenlijk heel goed meeviel om te doen, en toch ook best geslaagd was. Dankuwel Nigella!
Alleen die kroketten. "Weet ge wat al lang geleden is? Zelfgemaakte kroketjes!" Nu weet ik weer waarom dat zo lang geleden was. Kroketten maken is niks, maar ze paneren, daar werd ik toch wel een beetje neurotisch van, na kroket nummer 90. Maar ze waren lekker, en naar het schijnt was de versheid te proeven. Dus het was het wel waard.
Maar ik ga toch gratin maken voor het kerstmenu van volgend jaar hoor. Daar kun je ook versheid aan proeven, en het is veel beter voor mijn geestelijke gezondheid.
Kerst is en blijft toch een leuke tijd vind ik. En de beelden en herinneringen die ermee samenhangen zijn zeer zeker de moeite waard. Voor mij althans zeker wel. Van logeerpartijtjes bij de oma vroeger, tot de allereerste complimentjes die ik ooit ontving voor mijn kerstkookavonturen.
Nu op naar het Nieuwe Jaar, dat nog een onbeschreven blad is, vol potentieel. Nieuwe ontmoetingen, toffe ervaringen, mooie herinneringen, noem maar op. Alle kansen liggen nog wijdopen. En ook dat heeft zijn charme.
Mijn goede voornemens: weer meer sporten, nieuwe dingen ontdekken, en minstens een recept klaarmaken uit elk kookboek dat in mijn boekenkast staat (ik ben verslaafd aan het kopen van kookboeken, maar sommige staan echt schandalig verwaarloosd in de kast te staan, ik zou er bijna compassie mee krijgen). En natuurlijk blijven haken en breien, maar dat is zo verslavend dat ik er niet echt een voornemen voor moet maken.
En wat zijn jullie goede voornemens?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten